film

Alle films

Ash is Purest White

van Jia Zhangke

Met Zhao Tao en Liao Fan

CH/FR/JP – 150’

Mandarijn gesproken – Nederlands/Engels ondertiteld

De evolutie van China door de ogen van een vrouw die is vrijgelaten uit de gevangenis

In de filmwereld twijfelt niemand eraan: het is slechts een kwestie van tijd vooraleer de Chinees Jia Zhangke, een van de meest indrukwekkende regisseurs van de voorbije twintig jaar (‘The World’, ‘Platform‘), in Cannes de oppergaai afschiet. Al is het hem ook dit jaar, bij zijn vijfde deelname, niet gelukt. Jammer, want zijn tiende langspeelfilm ‘Ash is Purest White‘ hoort tot zijn allerbeste en lijkt een synthese van zijn hele oeuvre. Het is een eigentijds melodrama tegen de achtergrond van de razendsnelle veranderingen in de hedendaagse Chinese maatschappij, met als opvallendste de bandeloze drang naar een meedogenloos kapitalisme. Net als in ‘A Touch of Sin‘ liggen deze mijmeringen over liefde en relaties, over China’s marsrichting en de ongebreidelde geldhonger van zijn landgenoten, ingebed in een misdaadverhaal.

Centraal staat Qiao. Zij heeft het aangelegd met Guo Bin (Liao Fan uit ‘Black Coal, Thin Ice‘), de lokale gangsterbaas van een verlopen mijnstadje, wiens machisme geen indruk op haar maakt. Meer zelfs: als puntje bij paaltje komt eet hij uit haar hand. Qiao is tot veel bereid om haar liefde te tonen. Omdat ze na een schietincident de omerta niet wil verbreken, vliegt zij, en niet Guo Bin, vijf jaar achter de tralies. Zoveel opoffering verdient respect en onvoorwaardelijke liefde, maar haar beau denkt daar anders over. De douche is ijskoud als Qiao na haar vrijlating op zoek gaat naar Guo Bin, die zich tijdens haar gevangenschap in stilzwijgen heeft gehuld en verkast is naar de streek van de Drieklovendam (wellicht niet toevallig de plek waar Jia’s meesterlijke ‘Still Life‘, ook al zo’n verscheurend liefdesverhaal, is gesitueerd).

Hoewel een virulente actiescène bij het strafste hoort wat ‘Ash is Purest White‘ te bieden heeft, is dit geen op een Amerikaanse leest geschoeide misdaadfilm. Jia vertelt het verhaal in het hem kenmerkende ingehouden tempo, gelardeerd met de hem al even typische long takes en langoureuze camerabewegingen. Maar dé aantrekkingspool van de film is Zhao Tao, Jia’s echtgenote en muze, die op een briljante wijze een vrouw incarneert die door het leven niet gespaard wordt. Keer op keer recht ze de rug en gaat ze immer voorwaarts, zonder haar menselijke waardigheid te verliezen.

30.04.2019, 20:00