Who’s Afraid of Virginia Woolf? van Mike Nichols, is een van de belangrijkste films die het startschot gaf voor de glorieuze New Hollywood-beweging. Met zijn cynisme en transgressieve taalgebruiik daagde Nichols de opgelegde moraal van de Amerikaanse Production Code uit.  

Who’s Afraid of Virginia Woolf?, maakte indruk op zowel de critici als het publiek dat schrok van de brute perforatie van volwassenheid in de film. De film kreeg Oscarnominaties voor elke categorie waarvoor hij in aanmerking kwam, won er vijf en maakte van Nichols’ eerste poging een van de meest succesvolle Holleywood debuten. 

In Who’s Afraid of Virginia Woolf? speelt Elizabeth Taylor de rol van Martha, de dochter van de president van de universiteit, waar haar man George (gespeeld door Richard Burton) een universitair docent geschiedenis is. Voor haar met een Oscar bekroonde vertolking ondernam Taylor een complete deconstructie van haar status als een van de mooiste vrouwen ter wereld, ze kwam zo’n 30 kilo aan om in de huid te kruipen van Martha – een verbitterde vrouw van middelbare leeftijd wier minachting voor haar man en de wereld haar opfreet.  

Met zijn film onderzoekt – en ondermijnt – Nichols de pretenties die vaak alomtegenwoordig zijn in burgerlijke kringen. Om 2 uur ‘s nachts nodigt Martha Nick  een jonge professor in de biologie en zijn vrouw Honey uit voor een huisfeestje. Wat volgt is een effectieve ondermijning van de pijnlijk neppe rituelen die de meeste volwassenen moeten doorstaan, gekaderd in de context van een duidelijk onstabiel thuis. Met overdreven gelach en ongemakkelijke stilte spelen Martha en George kleine spelletjes met het jonge stel om elkaar de loef af te steken in venijnigheid.  

De sublieme cinematografie van Haskell Wexler (die ook een Oscar kreeg) versterkt de atmosferische razernij en het inherente neuroticisme van de plotselinge monologen en de opruiende replieken. Door het gebruik van ongemakkelijke close-ups en camerahoeken die om aandacht schreeuwen, wordt de groteske lelijkheid van de in woede en haat verwrongen gezichten opvallend helder. In de loop van één nacht volgen we deze vier personages terwijl ze navigeren door de ingewikkelde labyrinten van huwelijk, lust, politiek en meer. 

Who’s Afraid of Virginia Woolf? blijft tot op de dag van vandaag een ongekend belanghebbende film vanwege zijn vermogen om de sociale waarden waarmee we vaak worden geïndoctrineerd op losse schroeven te zetten. De film doorboort de mythologie van mannelijkheid en het huwelijk met een scalpel, met als doel tot het merg van alles door te dringen om niets te onthullen. De film is venijnig zuur in zijn methodologie en vangt een heel spectrum van tegenstrijdige emoties die de eigenlijke betekenis vormen van dit zeer verkeerd begrepen woord dat “liefde” heet. 

Zonder twijfel een meesterwerk.