SEAN EDWARDS
Drawn in Cursive
08.12.2013 > 09.03.2014

De tentoonstelling Drawn in Cursive is opgezet als een installatietrilogie, waarbij Sean Edwards (°1980) in drie verschillende venues telkens reageert op de architectuur en de geschiedenis van de tentoonstellingsruimte. Hij herdenkt en herinterpreert zijn presentaties en bouwt voort op een sleutelmechanisme uit zijn artistieke methode: de overdracht en zorgvuldige selectie van allerlei objecten en sculpturen die hij meeneemt uit zijn studioarchief. Het eerste luik van deze trilogie was tijdens de zomer te zien in Chapter, gehuisvest in een voormalig Victoriaans schoolgebouw in zijn geboortestad Cardiff. In het najaar van 2014 zal de installatie in een andere vorm verschijnen in Mostyn in Llandudno, Wales.

Vertrekpunt van de tentoonstelling in Netwerk Studio is een uitgeprinte handleiding van een draagbare 4-sporen cassetterecorder als passe-partout voor de lezing van het werk. Centraal in de tentoonstelling staat de transformatie van artistieke intuïtie naar intentie in het proces van tentoonstellen. Net zoals een modernistische schilder of een singersongwriter vrijuit experimenteert met schetsmateriaal, gaat Sean Edwards artistiek intuïtief en speels creatief te werk in het samenstellen van zijn presentaties. Analoog aan het uitbrengen van een plaat en de 4-sporen opnames die er als een auditief schetsboek aan vooraf gaan. Wat de kunstenaar in het bijzonder interesseert, is de toegevoegde waarde van de kijker die bijdraagt tot de voltooiing van het kunstwerk an sich.

Sean Edwards initiële respons op het gedeelte van de tentoonstellingsruimte achter de glazen wand is een zoeken naar het doorbreken van de visuele toegankelijkheid waarmee de open ruimte zich aan de bezoeker presenteert. Voortbouwend op de aanwezigheid van twee toegangsdeuren creëert hij een monumentale blokkade van sculpturale elementen die de ruimte enerzijds ontdubbelt en die anderzijds een nieuwe invulling mogelijk maakt. De minimalistisch ogende sculpturale structuur is geïnspireerd op een dubbellagige boekenkast op een gevonden foto van de auteur Martin Amis, en evoceert in de ruimte het rustgevend karakter van een archetypisch landschap in Wales. Enerzijds wordt de compositie subtiel aangetast door de constructie van de vloerpanelen, anderzijds manipuleert ze de blik van de bezoeker in de richting van de bijzondere architecturale constructie van het plafond die doorgaans aan het oog onttrokken blijft. Elders in de ruimte fileert Edwards de vloerconstructie in een haast archeologische beweging om de geschiedenis van de ruimte bloot te leggen en deze bij het nieuw gecreëerde werk te betrekken. Het aanzetten tot voortdurend inzoomen op en terugschakelen van micro- naar macroniveau is ook een kenmerkende eigenschap van het werk van Sean Edwards. In heel zijn oeuvre is de drang naar de creatie van sculpturaal werk steeds nadrukkelijk aanwezig. Ook als hij een ander medium zoals video hanteert, komt tactiliteit en lichamelijkheid spontaan sterk op de voorgrond.

In het door Edwards gecreëerde tweede gedeelte van de ruimte spelen drie kleine sculpturen de hoofdrol en openbaart zich een scharnierpunt in de werkwijze van de kunstenaar. De uitvergrote fotografische representaties van de drie sculpturen wijzen op een nieuwe experimentele vorm van visuele artistieke communicatie, en van omgaan met het DNA van het kunstenaarsarchief als uitgangspunt voor de creatie van nieuwe werken.

Sean Edwards studeerde af in de schone kunsten aan de University of Wales in 2003 en aan de Slade School of Art in Londen in 2005. Hij won verschillende prijzen, waaronder de Creative Wales Award in 2010, en nam deel aan verscheidene groepstentoonstellingen op internationaal niveau, oa in Lisson Gallery, London (2009) en in Wallspace, New York (2010). Zijn eerste grote solotentoonstelling in de UK vond plaats in de publieke ruimte van het Maelfa Shopping Centre in Cardiff in opdracht van Spike Island, Bristol (2011). Hij was reeds eerder te gast in Netwerk toen hij deelnam aan de groepstentoonstelling Radical Autonomy / Nieuwe werelden van niks (2011). Galerie Tanya Leighton